အေ၀းကို ေျပးထြက္သြားေသာ အေတာင္ပံ တစ္စံုေသျခင္းတရား...
သင္ကား...
ငါ့ဘ၀ အတြင္းအနႏၲေၾကကြဲမႈ႕ၾကီးက
သင့္ေနာက္ပါး၌
ထားရစ္ခဲ့ျပီ။
သင္သည္ ငါ့အေတြးမိုးကုတ္စက္၀ိုင္းကို
သင္၏ခြဲခြာျခင္းဟူေသာ
ေန၀င္ဆည္းဆာေရာင္တို႕ျဖင္ ့
့ေဆးျခယ္သခဲ့ျပီ။
၀သုန္ဤေျမႏွင္႔
အခ်စ္၏ သုခလမ္းတို႕ၾကား
မ်က္ရည္လမ္းကို ခင္းခဲ့ျပီ။
သင္၏
ပ်ဴငွာေႏြးေထြးေသာ
လက္အစံုၾကား
ဖက္ေပြ႕ထားျပီး သကာလ
ေနျခင္း ႏွင့္ ေသျခင္းသည္
ငါထံတြင္
ႏွစ္ပါး အခ်စ္ဓာတ္ျဖင့္
စုလ်ားရစ္ပတ္ခဲ့ၾကျပီ။
ကိုယ့္ေလာက က မင္းစြန္႕ခြာသြားခဲ့တာ
ကိုယ့္ဘ၀ ပင္ေျခမွာ အျမစ္တြယ္ေနဖို႕ပါ။
ဒါေၾကာင့္မို႕
ေမ့ေပ်ာက္တယ္ဆိုတာ
ကိုယ့္နက္ရိႈင္းမႈ႕ထဲမွာ
ကိုယ္ဆုတ္ႏွစ္သြားေလေရာတဲ့
ေအာက္ေမ့တသမႈ႕ဟာ ျဖစ္ပါတယ္။
မင္းဟာ
ကိုယ့္ေတးသီခ်င္းေတြရဲ႕ ေရွ့မွာ
ရွိမေနေတာ့ဘူး။
ကိုယ့္ေတးသီခ်င္းေတြနဲ႕
တပူးတေပါင္းတည္း ျဖစ္သြားျပီ။
မင္းဟာ
ကိုယ့္ဆီကို
အရုဏ္ေရာင္ျခည္ဦး နဲ႕ အတူ
ေရာက္လာခဲ့တယ္
ကိုယ္က မင္းကို
ညေနခင္း ေနာက္ဆံုးေရႊရည္နဲ႕
အတူ လက္လႊတ္ခဲ့ရတယ္။ ။
Wrote by : တဂိုး
ကဗ်ာကိုကိုယ္တိုင္ေရးဖို႔မအားေသးလို႔ႀကိဳက္ႏွစ္သက္တဲ႔ကဗ်ာေလးေတြကိုသင္ေပးလိုက္ပါတယ္..
ေယာက္၀င္ၾကည္႔ေနသည္။
No comments:
Post a Comment